《故人来自舂陵出示初寮翰墨感时怀旧辄为长句》拼音版

宋代吴可

rénláichōnglíngchūshìchūliáohàngǎnshí怀huáijiùzhéwèizhǎng--

xiānshēngshìcǎobáitángwénzhāngchūmíngshì

fēnguāngliánzhúzhēnwèiróngshìlóngjīn

gěncénzhàoshēnxiāoliánsuōbǎiliáo

jìnhuānchuánbàizuǒxiámànzǒuchéngnán

léitóngshòutángjiēxiàtànguānshūshǎowèi

jīngwénhuīchūyànchūjīngjīngxiàyúnjiān

ruìguāncáofāngchǒngxiàofānránguīguàguān

jīnbīngnánláijùnguóèrshèngběishòutiānjiān

yuándǐngfèixiāngshìyúnrǎobēnjīngmán

rénchángdǎnzhūjiāngshùxiōngjīnnán

cháoláijiànchōnglíngwènxùnxiānshēngduōhàn

怀huáishāngshíchūwànghuíshǒuzhǎngānlèihéng

jūnjiànlóngpánxiàngxióngwángzhědōuchénggōng

yáozhīmiàotángyǒugāolùnshìwéntiānjiāngdōng

niánzhōngxìngyàoxiánjùn怀huáizhòngāndōngjìn

吴可简介

唐代·吴可的简介

建康人,字思道。原名默。徽宗大观三年进士。尝以诗谒苏轼、刘安世,得二人称勉。为蔡绦所用,又出入梁师成之门。累官至团练使。宣和末避战乱辞官,责授武节大夫致仕。有诗名,兼长于词。主张学诗当以杜甫为体,以苏轼、黄庭坚为用。有《藏海居士集》、《藏海诗话》。

...〔 ► 吴可的诗(61篇)