《吴秀才出示孙尚书诗求鄙作》拼音版

宋代吴可

xiùcáichūshìsūnshàngshūshīqiúzuò--

wǎngshíjiāfēnníngfēngzhuīsuí

wǎnliúbēijiǔjiānwǎngwǎngzuì

niánshělínguānxiāngzhī

láoluòsānzhōuxīngyānshuǐméi

rénshìjiànshúlín

wényǒuzhǎngzhěqīngtánwàng

zōngméngwǎnxiāngjiā姿

guòzhǎngmíngqīngdàoxiōngzhōng

jièwènsuǒcóngláibànshìyóujīngshī

qúnxiángòngwénshēngmíngguāndāngshí

yǒunéngpānguìzhī

shàngróngběitángxiàguāngshuāichí

shānwèixiáwǎngjiùyóu

qiángdōnghuòyǐn便biànyíngmáo

怀huáiàonánchuāngyōuhuāxiédōng

shìchàjiāngwèi

hènwèishídènglùnjiāoshàngchàchí

fánglèiqiúxiāngwèi

tóngxìngfēnzàiyǎnmiǎorán

dàojiāobáojūnnǎidūnzhī

dāngměishènglǎojiē

huángnǎièbīnghuǒhuāngtángfèiwén

máoziyǎnjiǎnnénghuī

shuíwèiguóshìzhòngyǒushàngshūshī

吴可简介

唐代·吴可的简介

建康人,字思道。原名默。徽宗大观三年进士。尝以诗谒苏轼、刘安世,得二人称勉。为蔡绦所用,又出入梁师成之门。累官至团练使。宣和末避战乱辞官,责授武节大夫致仕。有诗名,兼长于词。主张学诗当以杜甫为体,以苏轼、黄庭坚为用。有《藏海居士集》、《藏海诗话》。

...〔 ► 吴可的诗(61篇)